piątek, 12 kwietnia 2013

Dietetyczna zupa curry z kurczakiem i mleczkiem kokosowym.


Dzisiaj przedstawiam zupę, którą podbiłam serce mojego lubego. Jest sycąca, smaczna i niskokaloryczna. Doskonale może stanowić danie główne. Rozgrzewa i przenosi w świat orientu.

 

 

Składniki na (ok. 2-3l zupy, dla mniejszej ilości zmniejsz składniki o połowę):


  • 2 litry wody
  • 1 łyżka oliwy z oliwek
  • szklanka czerwonej soczewicy
  • podwójna pierś z kurczaka (ok. 400-600g)
  • 600 g pieczarek
  • 2 duże cebule
  • puszka kukurydzy
  • curry w proszku
  • pasta curry (ok. łyżeczki) – rodzaj i ilość wybierz od upodobań ostrości, ja wybrałam zieloną, czyli średnio ostrą
  • 4 ząbki czosnku
  • 2 kostki rosołowe
  • mleczko kokosowe lub śmietanka słodka 12% ok. pół szklanki.


Sposób przygotowania:

  1. W dużym garnku (ok. 2,5-3l) na łyżce oliwy podsmaż płaską łyżeczkę pasty curry przez ok. 15-20 sekund (uważaj na oczy, ponieważ pasta jest bardzo ostra) tak, aby jej nie przypalić, ale jedynie wydobyć jej aromat.
  2. Dodaj pokrojoną w kostkę cebule i posiekany czosnek. Podsmażaj chwilę aż cebula lekko się zeszkli.
  3. Zalej wszystko 2 litrami wody i włóż do garnka pierś z kurczaka (w całości).
  4. Wsyp soczewicę i gotuj na średnim ogniu aż kurczak się ugotuje, czyli ok. 15-20 minut.
  5. Po tym czasie wyjmij kurczaka, pozostaw, aby trochę ostygł i pokrój go w plastry, które zmieszczą się na łyżce do zupy.  
  6. W czasie, gdy kurczak będzie stygł pokrój pieczarki w plasterki i dorzuć do zupy. Następnie dodaj kukurydzę (z zalewą), kostki rosołowe i curry w proszku wg uznana (ja daje solidną porcję ok. 2 łyżek).
  7. Gotuj aż pieczarki zmiękną. Na końcu dodaj mleczko kokosowe (nada wspaniały smak) lub z braku mleczka, śmietankę.

Smacznego!

poniedziałek, 18 marca 2013

Jak sobie ułatwić życie, czyli przydatne wskazówki - cebula.


 

       1. Na myśl o krojeniu cebuli chce Ci się płakać?


  • Przed krojeniem obraną cebulę włóż na 20 minut do lodówki lub opłucz w lodowatej wodzie.
  • Nie odkrawaj miejsca z korzonkami.

 2.  Posolona cebula szybciej się smaży i trudniej przypala. 




poniedziałek, 11 marca 2013

Dietetyczny tort mięsno-warzywny.

Pierwszy raz skosztowałam tego tortu w Green Way'u i pomimo iż nie jestem wegetarianką bardzo przypadł mi do gustu. Ostatnio zrobiłam wersję z mięsem i była równie smaczna. Jednocześnie nie ma za wiele kalorii, a jeden kawałek skutecznie zaspokoi głód w porze obiadowej.


Składniki (porcja dla 4 osób):
 
Tort:

  • 700g mięsa mielonego drobiowego
  • 500g pieczarek
  • 450g brokułu
  • 450g szpinaku
  • sól
  • pieprz
  • czosnek
  • łyżka oliwy z oliwek

Sos pomidorowy:

  •  kartonik przecieru pomidorowego
  • 2-3 ząbki czosnku
  • sól
  • pieprz
  • zioła prowansalskie

Sos beszamelowy (opcjonalnie - ma trochę kalorii):

  • ¼ kostki masła
  • 2 łyżki  mąki
  • 2 szklanki mleka
  • sól
  • pieprz
  • gałka muszkatołowa
  • 2 trójkąty serka topionego

Sposób przygotowania: 

 

Sos pomidorowy:

Do garnuszka wlej przecier pomidorowy, dodaj posiekany czosnek i przyprawy, podgrzewaj przez 5 minut, co jakiś czas mieszając.

Sos beszamelowy: 

Masło stop na małym ogniu, w rondelku lub na głębokiej patelni. Do masła wsyp mąkę i cały czas mieszając zrób jasnozłota zasmażkę (pamiętaj o małym ogniu). Do zasmażki dolej mleko i dodaj przyprawy, cały czas mieszając łączymy składniki i doprowadź sos do zgęstnienia. Gdy zacznie gęstnieć dodaj rozdrobniony serek topiony i połącz go z sosem. Uwaga sos łatwo przypalić, dlatego pamiętaj o ciągłym mieszaniu i małym ogniu.

Tort:

Usmaż naleśniki według ulubionego przepisu (możesz zastąpić połowę mąki, mąką gryczaną), ale usmaż je odrobinę grubsze niż zwykle. Potrzebne ci będzie 6 sztuk.

Na patelni na oliwie podsmaż mięso mielone z odrobiną czosnku, soli i pieprzu.
Zdejmij mięso na talerz i na tej samej patelni podsmaż pokrojone pieczarki.

Brokuł podziel na różyczki i zagotuj al dente.

Szpinak, jeżeli jest mrożony rozmroź, a jeżeli świeży wrzuć na 30 sekund do wrzątku.

Przygotuj tortownicę najlepiej wymiarami odpowiadająca naleśnikowi. Teraz po kolei układaj warstwy:

Na dnie tortownicy ułóż 2 naleśniki, na to rozsmaruj odrobinę sosu pomidorowego i usmażone mięso, dodaj kilka kleksów sosu beszamelowego.

Mięso przykryj kolejnym naleśnikiem i powtarzaj czynności z resztą składników w dowolnej kolejności.

Na samym wierzchu ułóż ostatniego naleśnika, polej sosem pomidorowym i wstaw do piekarnika nagrzanego do ok. 170 stopni na 15 minut, po tym czasie polej wierzch resztą sos beszamelowego i zapiekaj aż sos lekko się zetnie.

Krój kawałki wielkości ¼ tortu i podawaj.

Smacznego!




sobota, 16 lutego 2013

Makaron w sosie śmietanowo-serowym z grzybami i łososiem oraz posypką koperkową.



Dzisiaj danie, które bardzo smakuje memu lubemu, więc często je przyrządzam na specjalne okazje. Jest pyszne i nie wymaga wielkich zdolności kulinarnych.



Składniki (porcja dla 4 osób):


  • 400 g makaronu penne, kokardki lub muszelki
  • 300 g grzybów (najlepsze są pieczarki lub kurki)
  • 250 g łososia
  • 2 trójkąty serka topionego śmietankowego lub ziołowego (50g)
  • 200 ml śmietany słodkiej 10% (lub więcej)
  • ¾ kieliszka białego wina (opcjonalnie)
  •  2 łyżki masła
  • sól, pieprz, gałka muszkatołowa
  • 2 ząbki czosnku
  • garść posiekanego koperku


Sposób przygotowania:

Łososia podsmaż w jednym kawałku na patelni, na łyżce masła, przełóż na deskę, aby trochę ostygł, a następnie pokrój go na kawałki ok. 1x1 cm.
Makaron ugotuj wg przepisu na opakowaniu, a w tym czasie pokrój grzyby w preferowaną wielkość (ok. 1,5cmx1,5cm) i podsmaż ok. 5 minut na łyżce masła, następnie dodaj przeciśnięty przez praskę czosnek i podsmaż kolejne 30 sek., dodaj pokrojonego łososia i zalej winem, poczekaj aż się znacznie zredukuje, następnie zalej śmietanką. Następnie dodaj serki i mieszaj do ich rozpuszczenia. Na końcu dodaj koperek i dopraw do smaku, gotuj na małym ogniu dopóki sos trochę nie zgęstnieje. Wymieszaj z makaronem i smacznego!





niedziela, 10 lutego 2013

Bardzo proste i smaczne ciasteczka owsiane, bez mąki, cukru i tłuszczu.

Ciastka szybkie i łatwe w przygotowaniu. Smaczny grzeszek bez wyrzutów sumienia.


 

Składniki:

  • 2 bardzo dojrzałe banany
  • 1,5 szklanki płatków owsianych
  • pół szklanki dodatków (np. orzechy, rodzynki)
  • opcjonalnie łyżka kakao i szczypta cynamonu
  • jeżeli lubimy słodkie można dodać słodzik (tabletki rozpuszczamy w łyżce wrzątku)

Sposób przygotowania:

 

Banany rozgni widelcem lub zmiksuj w blenderze, dodaj płatki, dodatki i wymieszaj na jednolitą masę. Zostaw na ok. 10 minut, aby płatki trochę namokły. Formuj małe kuleczki i spłaszczaj na blasze wyłożonej papierem do pieczenia na małe ciasteczka. Wstaw do nagrzanego do 180 stopni piekarnika i piecz ok. 15 minut. Życzę smacznego!


wtorek, 5 lutego 2013

czwartek, 31 stycznia 2013

Poradnik pozytywnego myślenia – film o stracie i różnych odcieniach miłości.


Opis dystrybutora:

„Bradley Cooper („Jestem Bogiem”), Jennifer Lawrence („Igrzyska śmierci”) oraz Robert DeNiro w komedii o miłości, która wywołała wielkie poruszenie krytyki i spekulacje o szansach oscarowych w 2013 roku. Pat Solatano (Cooper) nie jest zwykłym facetem i ma papiery, którymi może to udowodnić. Po ośmiu miesiącach terapii wraca do rodzinnego domu, by zacząć od nowa w ramach filozofii „pozytywnego myślenia”. Jego konsekwentna strategia zmienia się, gdy poznaje intrygującą dziewczynę z sąsiedztwa, Tiffany (Lawrence). Wzajemna niechęć pary ekscentryków przeradza się w niespodziewaną więź, a wszystkie dotychczasowe plany mogą stać się jedynie nieważnymi wspomnieniami”.



Oglądając film i nie zagłębiając się w niego zbytnio widzi się w nim dramat z elementami komedii: dwoje wariatów się poznaje i rodzi się pomiędzy nimi więź. Jednak, gdy zedrzeć wierzchnią warstwę ukazuje nam się coś o wiele bardziej rozbudowanego i skomplikowanego: film o stracie, jaką ponosi człowiek i o sposobach za pomocą, których sobie z nią radzi.
W tym filmie każdy z bohaterów coś stracił od bohaterów drugoplanowych po głównych.

Kumpel głównego bohatera, Ronnie, stracił wolność, niezależność i namiętność w małżeństwie po tym, jak urodziło mu się dziecko. Ucieka do garażu żeby słuchać zespołu Metallica i się wyładować.

Ojciec grany przez fenomenalnego jak zawsze Roberta DeNiro stracił syna i pracę i oddał się obstawianiu meczów futbolu, co staje się dla niego pretekstem do odnowienia relacji z synem poprzez wspólne oglądanie meczów i przesądy, iż obecność syna przyniesie mu szczęście. Tak naprawdę bohater ma ogromne wyrzuty sumienia, że nie poświęcał od dzieciństwa zbyt wiele czasu młodszemu synowi a skupił się na starszym, który stał się cenionym prawnikiem, podczas gdy jego brat jedynie nauczycielem. Po części obwinia się o to, że jego zaniedbania są powodem takiego stanu psychicznego syna, który doprowadził go do wylądowania na oddziale psychiatrycznym.



Matka straciła kontrolę nad rodziną, syn trafił do psychiatryka a mąż stracił pracę i wpadł w bukmacherkę, która spędza jej sen z powiek. Kobieta stara się naprawić to, co się zepsuło i przedwcześnie zabiera syna ze szpitala, robi wszystko by naprawić jego relacje z ojcem i mieć w końcu szczęśliwą rodzinę.

I dochodzimy w końcu do głównej pary bohaterów Pata i Tiffany. 

Tiffany, która straciła męża i została młodą wdową. Strata doprowadziła ją do depresji, z którą radziła sobie uprawiając seks, z kim popadnie. Zrobiła to z każdym w pracy i została przez to zwolniona, wysłana na terapię i zmuszona do brania leków. Na swojej drodze spotyka głównego bohatera –Pata, który tak jak ona jest nie do końca zrównoważony i próbuje nawiązać z nim więź najpierw uciekając się do tego, co przychodzi jej najłatwiej – zaproponowania seksu, ale gdy to nie wypala stara się zostać jego przyjaciółką.


 Pat stracił żonę, którą nakrył pod prysznicem z kolegą po fachu, nauczycielem historii. Przez to zdarzenie stracił nad sobą kontrolę, jak się później okazało miała na to wpływ jego choroba dwubiegunowość, i pobił kochanka żony prawie na śmierć. Sąd zgodził się nie wysyłać go do więzienia, lecz na przymusowe leczenie w szpitalu psychiatrycznym. Po 8 miesiącach zabiera go stamtąd matka. Pat próbuje się na nowo odnaleźć po powrocie. Żony nie ma, domu też nie. Z ojcem nie może się dogadać, ponieważ stracił go już w dzieciństwie na rzecz swojego brata i nadal jest dla ojca mało znaczący, co ukazuje scena zaraz po jego wejściu do domu, gdzie na ścianie wisi portret brata a jego stoi niżej na stole, ta degradacja bardzo go boli, ale chyba już się z nią pogodził, dlatego zaskoczeniem jest dla niego, iż ojciec się przed nim otwiera i próbuje naprawić swoje błędy. 


Pat radzi sobie ze strata na swój sposób, chce odzyskać dawne życie i kontrolę nad sobą. Chce odzyskać żonę Nicki i próbuje tego dokonać zaczynając od zrzucenia zbędnych kilogramów, których ona nie lubiła, pozytywnego myślenie, które myśli, że by jej się spodobało. 




Na kolacji u jej przyjaciółki a jednocześnie żony Ronniego poznaje Tiffany, w jego mniemaniu wariatkę, która w niczym go nie przypomina. Tiffany usilnie próbuje się z nim zaprzyjaźnić, a on unika jej jak ognia, bo przecież bardzo kocha swoją żonę, W końcu Tiffany obiecuje mu, że przekaże Nicki jego list w zamian za jego udział w konkursie tanecznym, jako jej partner. Pat zgadza się, bo widzi w tym nadzieję na kontakt z żoną i powrót do szczęśliwego życia. Podczas wspólnych prób w sercu głównej bohaterki pojawia się zaangażowanie, które nie jest niestety odwzajemnione przez Pata. Jednak ona coraz bardziej brnie w tę toksyczną relację i wynajduje kolejne powody związane z Nicki, aby zatrzymać Pata przy sobie. Pat z początku brnie w to, ponieważ wciąż usilnie wierzy w swoją miłość do żony i jej do niego. Jednak w końcu zdaje sobie sprawę, że wszystko, co robił, robił dla niej a nie dla siebie i że tak naprawdę gdyby ją odzyskał odzyskałby tylko złudzenie, którym było jego życie przed zdradą. Dopiero spotkanie z Tiffany zmusza go do przeanalizowania swojego życia i przyszłości i miesza mu w głowie i uczuciach. Jest ona jednocześnie jego przekleństwem i wybawieniem.


Film na pierwszy rzut oka może wydawać się przewidywalny, owszem fabuła taka jest, ale zachowania bohaterów już nie.  Głowni bohaterowie są targani pełnym wachlarzem emocji abym w końcu dojść do pożądanego przez każde z nich zakończenia.

Warto wspomnieć tu o niebywałej grze aktorskiej głównych bohaterów. Zarówno Pat grany przez Bradleya Coopera i Tiffany grana przez Jennifer Lawrence zaskoczyli mnie swoim kunsztem aktorskim. Większość ról, z których ich kojarzymy to „Kac Vegas”, „Drużyna A”, „Jestem Bogiem” z Cooperem i „Igrzyska Śmierci”, „X-men” z Jennifer Lawrence. Wszystkie te filmy są w miarę lekkie, ale przede wszystkim nie możemy się do nich odnieść, ponieważ dzieją się w nierealnych okolicznościach.  W prawdzie oprócz lekkich filmów można ich było zobaczyć w „Nocnym pociągu z mięsem” (Cooper) czy w „Do szpiku kości”, za który Lawrence dostała nominację do Oscara, jednak dopiero w tym filmie ukazali oni swoje prawdziwe możliwości. Cooper pokazał, że może grać bardzo złożoną i nieprzewidywalną postać, a Lawrence, iż pomimo swojego młodego wieku potrafi grać postaci dojrzałe i skomplikowane.


Wydawałoby się, iż różnica 15 lat pomiędzy głównymi bohaterami może stanowić przeszkodę, jednak okazało się zupełnie inaczej. Tworzą oni zgraną, dobrze wyglądającą i wiarygodną parę, reżyserowi opłaciło się więc podjęcie tego ryzyka, ponieważ film odniósł ogromny sukces na świecie, czego dowodem są liczne nagrody i nominacje m.in.:

Nominacje do Oscarów:
Najlepszy aktor pierwszoplanowy: Bradley Cooper
Najlepsza aktorka pierwszoplanowa: Jennifer Lawrence
Najlepszy aktor drugoplanowy: Robert DeNiro
Najlepsza aktorka drugoplanowa: Jacki Weaver
Najlepszy reżyser David O. Russell

Zdobyty Złoty Glob (na 3 nominacje):
Najlepsza aktorka w komedii lub musicalu: Jennifer Lawrence

Za jakiś czas w kinach znowu będziemy mieli szansę obejrzeć naszych bohaterów obok siebie w filmie „Serena”, na który czekam z niecierpliwością.

Film mogę polecić z całego serca, szczególnie w okresie walentynkowym, w którym jesteśmy zalewani przez słodziutkie i mdłe komedie romantyczne. Film z pewnością poruszy jakąś strunę w każdym widzu, ponieważ każdy może w nim odnaleźć cząstkę siebie.

All copyright belongs to Weinstein Company.